این چند روز و بعد از نامه عده ای در جنبش عدالتخواه به رهبری و همچنین قضایای هفت تپه و ده ونک بحث هایی پیرامون عدالتخواهیِ تراز پیش آمده که مدام مصادیق مختلف را نفی و یا مقایسه می کنند. مدام اصولی را که هر کدام «بخشی» از مبانی تفکر ناب انقلاب اسلامی است سر دست گرفته و حولش تقسیم بندی می کنند.
اما بنظر می رسد بحث پیرامون عدالت و عدالتخواهیِ تراز هیچ وقت تمامی نخواهد داشت، چرا که اصلا خود مفهوم «عدالت»یک مفهوم نسبی است و نه مطلق، حتی با رجوع به معنای لغوی نیز می توان به این اصل رسید.
حال اینکه از یک مفهوم نسبی (منظور نسبت به شرایط و اقتضائات مختلف)یک فرمول مطلق بیرون آورد که هر مصداقی را بتوان با آن سنجید بنظر امری (محال نباشد)دشوار است.
حال چه کنیم؟
شاید بهتر باشد همچون فرآیند هوش مصنوعی، دنباله ادراکیِ عدالتخواهی را کامل کنیم و مدام شروط اصیل و مبنایی عدالتخواهی را به دایره مفاهیمش اضافه و یادآوری کنیم، شروطی همچون مواردی که برادر فقیهی راد به آنها اشاره داشته ( https://t.me/haallaj/539 ) و یا اصل مهم دیگری که یکی دیگر از برادران در پستش به آن اشاره داشته ( http://t.me/mahdian_mohsen/657 ) اینکه خود وجود نظام اسلامی در برابر جهان امپریالیست(طاغوت) بزرگترین معروف حال حاضر است.
این اصول که برگرفته از مبانی انقلاب اسلامی است شاید وسیع تر از این موارد هم باشد، اما فرض است هر فرد آرمانخواهِ انقلابی این مفاهیم را شناخته، با سیره معصومین علیهم السلام و نیز با فهمِ ی-اجتماعی به تشخیص در مصادیق مختلف برسد.
پ.ن: همه تحلیل های پیرامون نامه جنبش به رهبری به کنار؛
دیده می شود، تفکری که جریاناتی در پی حذفش از جریانات دانشجویی و ی-اجتماعی بودند،
مبانی خود را در هر برهه و در برخورد با هر مصداقی رشد داده و سعی میکند با آرمان های امام و انقلاب و رهبری حتی اندکی هم فاصله نگیرد.
و برخلاف خواسته برخی اگر نگوییم هر روز در صدر اخبار کشور است، لااقل در مواجهه با چالش های انقلاب و نظام می بینیم که این تفکر جلودار و پیشقراول است.
اما از تشکل های تحت مدیریت همان جریانات هیچ خبری در هیچکدام از چالش های نظام و انقلاب نیست.
و صد حیف که آن تشکل مقدس و مزین به الطاف امام و رهبری را به این روز انداختند. اللهم اغفر لنا الذنوب التی تغییر النعم.
راستی سالروز تشکیل بسیج دانشجویی گرامی باد.
درباره این سایت